Για τον Άγγελο δε ξέρω τι να πω...

Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε τις ημέρες που έφυγε ο Άγγελος από έναν φίλο του, πιθανόν τον Ηλία.

Για τον Άγγελο δε ξέρω τι να πω...
από ένας φίλος του 1:45μμ, Τρίτη 25 Ιουλίου 2006

Πάντα ήταν κλειστός χαρακτήρας,πολύ δύσκολα καταλάβαινες τι ένιωθε.Για το στρατό έλεγε γενικώς ότι δε περνάει καλά,όπως όλοι σχεδόν,χωρίς όμως να λέει κάτι συγκεκριμένο ότι π.χ. δε του αρέσει το φαγητό ή οι σκοπιές ή ότι έχει πρόβλημα με ανώτερους.Ούτε είχε αναφέρει ποτέ κανένα ιδιαίτερο πρόβλημα (φυλακές,να έχει πλακωθεί με κανεναν,να τον έχει βάλει στο μάτι κανένας καραβανάς ή τίποτα τέτοιο).
Είχε μπει το Φεβρουάριο,Νοέμβριο απολυόταν (είχε δύο μικρότερες αδελφές) και εκείνες τις μέρες ήταν να πάρει και άδεια. Πάντως η οικογένειά του δεν αμφισβήτησε μέχρι τώρα (τουλάχιστον ανοιχτά) την εκδοχή της αυτοκτονίας.Και λογικά να το πάρεις...ξέρω 'γω;Tι μπορεί να είδε και να τον φάγανε;Στη Σάμο κιόλας...
Η ειρωνεία είναι ότι ο Άγγελος,χωρίς να είναι πολιτικοποιημένος,το στρατό και τα σχετικά περί πατρίδας κτλ ποτέ δε τα γούσταρε ιδιαίτερα.Ούτε παλιότερα ούτε -πολύ περισσότερο- όταν πλησίαζε ο καιρός και όταν μπήκε μέσα.Και η κηδεία του ήταν "κομπλέ".Γαλονάδες με γυαλί ηλίου και συντετριμένο ύφος να συλληπούνται,ψυχολόγος με την ευγενική χορηγία του ΓΕΣ να υποστηρίξει την οικογένεια,σημαία στο φέρετρο,άγημα και το "νεκρό τιμήσατε" και ένα κάρο μαλακίες.
Ήθελα να ήξερα αν όλοι αυτοί μέσα τους, είναι σε θέση να καταλάβουν ότι ο στρατός σκότωσε τον Άγγελο ή αν απλώς λυπήθηκαν "για το παιδί που παρόλες τις σπουδές,τη καλή οικογένεια και το λαμπρό μέλλον είχε ψυχολογικά".Έτσι κι αλλιώς νομίζω κάπου είχα διαβάσει ότι στο στρατό προβλέπεται και είναι αποδεκτό ένα ποσοστό αυτοκτονιών ανάμεσα στους στρατεύσιμους.Πώς να το κάνουμε δηλαδή?Δεν γίνεται να είμαστε όλοι κανονικοί και νορμάλ...

Συγνώμη για τη πολυλογία.
Καλό σου ταξίδι ρε Άγγελε.Και καλή αντάμωση.